به گزارش خبرنگار مهر،مهدی آذرسینا نوازنده کمانچه با بیان این مطلب ضمن انتقاد ازنبودحمایت مسئولان از کمانچه نوازان جوان در نشست خبرگزاری مهرگفت : متاسفانه امروزه شاهد هستیم که مسئولان و متولیان آموزش هنر موسیقی در دانشگاه ها آنگونه که باید شرایط مناسبی برای آموزش را فراهم نمی کنند و به نظرمی رسد سیاست گذاری ها باید تغییرات اساسی بکند و به سمت حمایت و کارآمد کردن استعدادهای جوان موسیقی پیش رود .
وی افزود: اخیرا از طریق یکی از شاگردانم با خبرشدم که دانشگاه هنر برای آموزش کمانچه به دانشجویان، یک نوازنده کمانچه ازباکودعوت کرده است که این مسئله تقریبا خنده داراست .
آذرسینا درادامه افزود : از سوی دیگر خانه موسیقی ورادیو و تلویزیون هم حمایتی از نوازنده های جوان این ساز نمی کنند ؛ در هیچ یک از برنامه های رادیویی و یا تلویزیونی آثار جدید هنرمندان جوان و یا اساتید صاحب نام موسیقی را برای عرضه به مخاطب انتخاب نمی کنند ودر بهترین ساعاتی که پرشنونده است آثارنوازندگانی که در قید حیات نیستند از این رسانه پخش می شود و این درحالی است که موسیقی هنری زنده و پویا است و باید آثارهنرمندان زنده پخش شود.ند آثار خود را ارائه کنند.
سرپرست گروه موسیقی "آیینه" با اشاره به ارزش موسیقایی ساز کمانچه گفت : نوازنده موسیقی ایرانی با توجه به داشتن گنجینه غنی هفت دستگاه موسیقی ایران باید زمینه اعتلای این هنر را با هنرنمایی خود فراهم کند به گونه ای که بتواند با هنر خود تاثیر شگرفی در زندگی انسان ها به جا بگذارد و برای رسیدن به این منظور یک هنرمند و به خصوص نوازنده کمانچه باید ذهنی خلاق و پرسشگر داشته باشد تا بتواند در سایه این خلاقیت و به دور از تقلید اثری خوب و در خور موسیقی ایرانی را عرضه کند.
وی در ادامه به جایگاه ساز کمانچه دربداهه نوازی اشاره کرد و گفت : بداهه نوازی از سخت ترین و البته شیرین ترین بخش های موسیقی ایرانی است و بسیاری از نوازنده ها آرزو دارند که به این مرحله برسند و به عنوان بداهه نواز خود را مطرح کنند، و از آنجاکه کمانچه به عنوان یک ساز اصیل ایرانی قابلیت های بسیاری برای هنرنمایی و همچنین تسلط بر ردیف های موسیقی ایران را دارد از جایگاه ارزنده ای در موسیقی ایران برخوردار است.
این کمانچه نواز افزود : یک نوازنده برای رسیدن به مرحله بداهه نوازی بایستی مقدماتی را پشت سر بگذارد که به نظرمن اولین شرط رسیدن به آن مرحله داشتن فیزیکی مناسب و انگشتانی چالاک در نواختن کمانچه است و بعد ازآن ذهنی خلاق و داشتن روحی متلاطم و طوفانی در بداهه نوازی است به گونه ای که یک نوازنده توانایی هایی که در خودسراغ دارد را به خوبی بشناسد و تحلیل کند و به عبارت بهتر مدام درحال نو کردن خویش باشد.
آذرسینا درادامه داشتن مهارت در اجرای فنون نوازندگی را شرط لازم دانست و گفت : پس از به دست آوردن چالاکی انگشتان در نواختن کمانچه تسلط بر ردیف موسیقی دستگاهی ایران تکنیکی ترین مرحله نوازندگی است که این تسلط در بداهه نوازی بسیار ضروری است به این معنا که یک نوازنده موسیقی ایرانی باید مهارت و تکنیک خود در نواختن ردیف را نشان دهد چراکه به نظرمن ردیف دستمایه اصلی موسیقی ایرانی است و اگر یک نوازنده تسلط کافی بر موسیقی دستگاهی نداشته باشد این هنر را به طور ریشه ای نیاموخته است و اگر کاری ریشه نداشته باشد طبیعتا ماندگار نخواهد شد وبنابراین تاثیرلازم دراهالی موسیقی و دیگرمخاطبان به جا نخواهد گذاشت.
وی در پایان افزود : گذشته ازمسائل مطرح شده قسمت اصلی این حرفه داشتن ذوق و روح شاعری است به این معنا که اگر فیزیک یک نوازنده مناسب و به فنون و اصالت های موسیقی نیز اشراف داشت باید همچون شاعری توانا بتواند با تکیه بر ذوق وخلاقیت و با مصالحی که در اختیار دارد آثاری خوب وشنیدنی را پدید آورد؛ که به نظرمن رسیدن به این هدف پهلوانی و خلوص نیت می خواهد.
نظر شما